LAZY.

On a diffrent note today.

I feel so exhausted this week.

I can’t get my butt up to work.

And I just can’t seem to WANT, what I HAVE to do. X[

God gives, God takes.

I got this video from chico garcia’s blog. http://chicogarcia.wordpress.com/

I cried. =(

Maybe, I just can’t seem to accept the fact that, “god gives and god takes”

Why do you have to be attached to somebody who would soon leave you forever and be hurt?

Maybe that has become a part in me why at some instances, I randomly feel scared whenever I get close to people.. my family’s not an exception.

I’m scared of being left. So, I end up.. pushing them away..

Plastik ka.

“Ang plastik mo.”

Oo. ikaw. Nakakainis ka kasi. Bakit, hindi mo na lang sabihin ng diretso ‘yung gusto mong mangyari?

Mas malinaw, mas okay. hindi ba?

I’m not really supposed to hate you, but as the days pass by, I’m starting to feel and realize, what have I done? why I’m having this kind of situation, that keeps on slapping me, when from the very truth in my heart, I haven’t done or even thought wrong, to be treated like that.

and soon.. the people that are both linked to us would be affected..

It’s confusing, because I don’t get any explanation.

Will I have to be the one to ask first?

or wait again and start to move into a conclusion then, be surprised at the random things that you would do, again?

dude, for all you know, I hate it! and I hated it! and I will hate it!

Well, if for the people that surround you now, tolerate that kind of personality that you have, and you feel like, it’s fine,

well, it’s not for me.

maybe because, I am also as obscure as what you are, but I know how to be conscious enough, to let a certain person, “what’s up.”

just, tell it to my face..

then, let us forget all about each other, even if it’s hard literally..

but, I think that would be the best if for you, everything stinks.

Fast Car – Tracy Chapman

An old song. I like the beat. It’s just simple actually..

Matagal ko na ‘to actually naririnig, syempre sa mga jeep, sa radyo o marinig ko lang kahit saan habang nagklalakad.

Na tempt na lang akong isearch siya ngayon kasi nasa harap nanaman ako ng computer. Narinig ko siya dun sa online viewing ng karera ng tatay ko. hehe kasi, diba, in between races, may ilang minutes na nagpapatugtog, ewan ko ba kung anong hinihintay. ayun, so pinlay ‘tong song, sabi ko, ayos ah.. maganda tong kantang ‘to kaya ang ginawa ko, tnype ko ‘yung ilang lyrics, nagtagumpay naman ako at nakita ko siya. haha.

Fast Car

Tracy Chapman

You got a fast car
I want a ticket to anywhere
Maybe we make a deal
Maybe together we can get somewhere

Anyplace is better
Starting from zero got nothing to lose
Maybe we’ll make something
But me myself I got nothing to prove

You got a fast car
And I got a plan to get us out of here
I been working at the convenience store
Managed to save just a little bit of money
We won’t have to drive too far
Just ‘cross the border and into the city
You and I can both get jobs
And finally see what it means to be living

You see my old man’s got a problem
He live with the bottle that’s the way it is
He says his body’s too old for working
I say his body’s too young to look like his
My mama went off and left him
She wanted more from life than he could give
I said somebody’s got to take care of him
So I quit school and that’s what I did

You got a fast car
But is it fast enough so we can fly away
We gotta make a decision
We leave tonight or live and die this way

I remember we were driving driving in your car
The speed so fast I felt like I was drunk
City lights lay out before us
And your arm felt nice wrapped ’round my shoulder
And I had a feeling that I belonged
And I had a feeling I could be someone, be someone, be someone

You got a fast car
And we go cruising to entertain ourselves
You still ain’t got a job
And I work in a market as a checkout girl
I know things will get better
You’ll find work and I’ll get promoted
We’ll move out of the shelter
Buy a big house and live in the suburbs
You got a fast car
And I got a job that pays all our bills
You stay out drinking late at the bar
See more of your friends than you do of your kids
I’d always hoped for better
Thought maybe together you and me would find it
I got no plans I ain’t going nowhere
So take your fast car and keep on driving

You got a fast car
But is it fast enough so you can fly away
You gotta make a decision
You leave tonight or live and die this way

para siyang, taong may responsibilidad na naiwan sa kanya kaso may pangarap siya at may minamahal at gusto niyang umalis at magpakalayo. haha.

okay.. I suck on reviewing certain topics.. >_

Me oh Me.

“I’m not an “emo”, I’m just deprived from happiness most of the time, got no choice, dude.” -from Me.

“I want, but I don’t believe, that someday, I’ll have somebody who’ll be compromising every darn things about me and would love me loyally.” -from Me.

Haha.. these are fruits of my contemplation most of the time. haha

oka tokgnulam.

Napatunayan ko na merong mga insidente sa buhay mo na hind mo talaga kayang pigilan ‘yung iyak mo.

korni man, pero.. oo. hindi na kaya eh, kailangan mong ilabas.

and hirap.

“trust is like a crumpled paper,

once you crushed it,

it’ll be a total struggle to

to make it smooth

just like what it used to be.”

Will there be a miracle this June?

Warning: kung mabilis kayong mairita, ‘wag niyo nang basahin.

Hokay. I’ll be posting the gifts I would want and would really appreciate if I receive one for my 18th birthday this June 24. (ahaha x])

First of all, I would like to clear some things.

=> Hindi naman ako assuming na makakatanggap ng lahat ng mga ‘to kasi parang, wala lang. haha Kasi iniisip ko, ako rin naman siguro ang bibili nito para sa sarili ko in the future (‘yung iba lang).

=> At sanay naman ako na family ko lang talaga ang nagbibigay sakin ng birthday gift.

=> wala akong debut party (‘diba ‘yung bisita required magbigay ng gift. haha) kasi mas pinili ko na “in kind” na lang. Ganun kasi ‘yung pilian, party o bagay. ‘Yung SLR camera kasi kailangan namin ‘yun sa second semester sa photography class. Although, hindi pa naman ganun ka linaw sa parents ko kung ano talaga ang gusto ko for my birthday, parang nabanggit ko lang for 4 seconds haha, na “tay, kailangan na po namin ng SLR sa second sem. ‘yun na lang po ang birthday gift ko” tas ‘di naman sumagot tungkol dun sa birthday thingy, tinanong lang kung magkano etc. etc.

=>Napakabait ko kasing bata ahaha. nahihiya akong humingi na ng humingi, lalo pa ang mahal ng tuition fee ko tapos ‘yung mga kailangan, tapos ang mamahal rin ng mga gusto kong bilhin. Alam mo ‘yun, nagtatalo and “WANTS” sa “NEEDS”. Arrr!! Global Financila Crisis kasi eh!! haha

And so.. these are my “WANTS”

*Take note, naiiyak ako. wah! kainis. nevermind.*

1. Microcassette Tape recorder [worth 2000+]

-gusto kong magkaron nito kasi super kailangan sa H.F. eh minsan ang hirap humiram ng recorder kasi dalawa lang ata tapos minsan nauunahan ako. Atska, alam ko makakatulong rin ‘to sa mga incoming subjects namin. Gusto ko rin siya, basta naaaliw rin ako kapag meron akong ganun. haha feeling undercover agent, lam mo un.. lagi kong dala tapos parecord record na lang. XD

2. Laptop [I’m not sure of it’s regular price, basta mahal! haha]

-Gusto at kailangan ko siya. Gusto ko siya kasi dang bagal ng computer namin! super. Gusto ko ng abandonahin ang computer namin.T_T ako na nga lang gumagamit nito eh. Kasi ‘yung ate at tatay ko merong laptop. huhu. Kailangan ko siya for school, for doing articles kahit nasa school, anywhere.. everywhere. hoho. Pero sabi naman ng tatay ko, ibibili raw niya ko kapag kailangan ko na, eh feeling ko hindi pa justifiable ang reason ko at naaawa rin ako sa gastos.

3. Converse rubber shoes. [2000+]

– Actually, yan ang pinag iipunan ko ngayon. hay.. kasi naman wala akong rubber shoes. Ang napalaki kasi ‘yung rubber shoes na uwi ng tatay nung umattend siya ng conference sa states pati rin ‘yung sa ate ko, medyo mas maliit pa nga rin ‘yun eh. kaya yun ang ginagamit ko kapag P.E. class. hay..

4. The Sims 3 [1000+ ayon sa ate ko]

-I super love the first Sims. As in! tumigil lang ako kasi nabura dun sa pc namin tapos sira na ‘yung c.d. pirated kasi, kaya no choice ako. Pero gusto ko ulit maglaro! mas magaganda pa ‘yung features!

5. A new cellphone.

-preferably, Music express pero may nakita akong apple eh tapos cool siya ‘di ko lang maalala ‘yung name, magreresearch pa ko. hehe basta! gusto ko na ng bagong cellphone, nokia or apple.. basta ‘yung matibay na brand at pwedeng magstore na uber daming messages at mp3 files. T_T

6. Korean pants [590 sa www.dammitco.multiply.com haha ng-endorse pa ko]

 

Dude, ang weird.

Created last May 20, 2009

[Umuulan na naman kasi ngayon (May 26, 2009) parang kanina lang tanghali, dang init init, kaya naalala kong ipost ‘to.]

Dude, ang weird.

 

Matakot na tayo. Climate change is taking it’s flight.

 

Umalis ako ng bahay, 12:00 p.m. super init, ‘yung parang nakakaitim talaga ng balat kapag nagstay ka sa labas ng walang protection.

 

Dumating ako sa L a Salle, 12:30. Sobrang init pa rin, dude. Nakakasira ng poise. Toink. Tagaktak ang pawis mo, no choice talaga ako, kaya ayun, kakadating pa lang pero haggard na, basang kili-kili. Yuck no? haha. Hanggang hapon, 5:00 p.m. nasa school ako, sobrang init, walang patawad ang haring araw. Parang gusto ko na ngang himatayin habang naglalakad papunta sa GDO, damn. ‘Di ko tuloy nagets ‘yung joke ng ROTC Coordinator. Toink. Sorry manong. XD Mga 2:00 p.m. ‘yun.

 

Eh so, ayun. Pauwi na ‘ko. Past five na ‘yun. Mainit pa rin!!! Sumakay na ‘ko ng jeep, ang tagal bago umalis, sinisimot pa ‘yung mga pasahero. Eh di, tagaktak to death na naman ang pawis ko. Tsk tsk.

 

Mga 6:00 p.m. na siguro ‘yun nung makarating ‘yung jeep sa may Yazaki, malakas na ‘yung ulan, hindi ko matandaan kung saan nagsimula umambon, pero nung nasa Yazaki na, doon na lumakas. Grabe, eh di alimuom naman ang naamoy ko. Grabe, kasi panget sa feeling. Sobrang pawis ko kanina, iniisip ko na talagang maligo pag kauwi tapos biglang uulan, lagkit!! At baka magkasakit pa ko. Tapos, doon na nag-sink in na, my god, “Climate Change” na ‘to, kailangan na talagang matakot, pag ganun kasi, bigla akong napapaisip  ng mga bagay bagay. Nakakatakot kasi baka wala ng future healthy environment para sa mga babies ngayon.

 

Naisip ko tuloy, habang tinatype ko ‘to, ‘yung sinabi nung professor na nagsubstitute nung mga days na wala ‘yung Ecology professor namin. Baka raw, dumating ‘yung time na sa picture na lang pinag-aaralan ang dahon, ang flowers, ang isda. Haha. Natatawa nga kami nun eh. Isipin mo no, sasabihin mo nga naman sa anak mo, “Oh, anak, ‘eto ang isda *nakaturo sa picture*” kawawa naman, hindi na siya makakakita ng totoong isda. Tsktsk hehe.

 

Anyways, kahit mahirap. Gagawin ko ang mga bagay na kaya ko para sa pagpapanatili ng kapaligiran. Inaamin ko, na mahirap. Mahirap paniwalaan na baka bukas, wala na tayong makain? Na wala nang tubig? Na baka hind natayo makahinga? Para sumunod dun sa paulit ulit na sinasabi ng mga speakers tuwing may seminar o conference akong nasasalihan tungkol sa Global Warming, Climate Change, syempre ang Global Financial Crisis at mga nagsusulputang diseases.

Tayo pa, eh usually ang gusto natin, maranasan natin muna, ‘yun bang mafeel ‘yung parang nasa bingit na ng kamatayan bago baguhin ‘yung kamalian.

 

Ako mismo, sinasabi ko ‘tong mga ‘to pero wala pa naman akong nagagawang pagbabago. Hay nako. ‘Eto na, sa abot ng aking makakaya, sa abot ng pagpipigil ko sa sarili ko, gagawin ko ang tama, ang makakabuti para sa Mother Earth.

Anatomy of my constant headache.

masakit na naman ulo ko. aruy. X[

try ko lang mag-blog habang inaatake ng migraine.

Ang weird naman kasi ng ulo ko ngayon. Simula siguro nung sunday, pagka-uwi ko galing sa toclong at burol. Nung malapit na ‘kong umuwi sumasakit na siya, feeling ko nga nahawa ako kay christine [H.S. classmate] kasi masakit din ulo niya, pero nakakahawa ba ang headache? ‘di naman ata. Siguro dahil lang nakalanghap ako ng bwiset na sigarilyo dun sa burol. tsktsk.

So, pag-uwi ko, grabe. Sobrang sakit nung left side ng ulo ko, ‘yung para bang tumitibok. Sanay na naman ako kasi simula elementary ata may migraine na ‘ko, kaya lang, umaatake siya kapag nainitan ako ng araw tapos kulang sa tulog. Atsaka hindi na siya masyadong umaatake nung highschool ako tapos parang ngayon na lang ulit siya naging constant, kaya siguro naiisip ko na kakaiba. errr.. sino banaman kasi ang makakagalaw ng maayos kapag masakit ang ulo? Tuwing gagalaw ako lalong lumalakas ‘yung tibok na para bang pinupukpok. syet. syempre maiisip mo na baka may tumor ka na kapag ganun. Paranoid eh, no? So, nakatulog ako nang masakit siya.

Ayun nga, tapos pagkagising ko kahapon, mga 9 [super late na sa usapan namin nina Francis x)] mageenroll na’ko, medyo masakit parin hanggang sa naligo ako na lalo pang sumakit. tsktsk. kaya medyo humiga muna ako kahit nakabihis na. Hay.. pero kailangan talaga umalis kundi bonggang bonggang stress ang aabutin ko sa pag-eenrol at mga kailangang gawin sa H.F.

Ayun, habang nasa jeep, nakapikit mata ko. salamat naman at nung nakarating sa La Salle eh medyo wala na, hanggang sa chiklet computer shop, kinausap si kuya James na bagong gising, naglakad papuntang CBA 201, binati si Francis na nakaupo sa tapat ng CBA 201, ang taray ko daw, pinakilala sa ka-MAO niya, biglang dumating si Rhio [akalain mo ‘yun? nagkasabay pa kami], hanggang pumunta sa H.F. Office, nagbayad ng napakamahal na tuition fee, pumila sa I.D. confirmation, nagdistribute ng letters for interview, bumili ng 10 pesos ice cream at cheese cupcake sa ministop, sumakay ng jeep, kumain ng super late lunch sa Rob’s mcdo, tumulay sa overpass, sumakay ng tricycle at binuksan ang abandoned bahay namin every hapon. —ehem. balik sa topic. Walang sumipot na sakit ng ulo.

At hanggang kaninang umaga, nung tumayo ako mula sa pagkagising. Nanood ako ng t.v. habang kumakain. Pagkaligo ko, biglang sumakit nung nasa taas na’ko para magbihis. syet ang weird. sa left side na naman. So, pagbaba ko, umupo ako sa sofa tapos pinikit ko mata ko hanggang sa nakatulog ako, actually half asleep lang. Tapos pagkagising medyo wala na. Hanggang sa nagcomputer ako hanggang gumabi. Dumating tatay ko, sunod ate ko at last, nanay ko. Kumain kami, it’s my turn in washing the dishes at pagkatapos nun, pagkaupo ko sa computer, boom! masakit na naman at hanggang ngayon, nagtatype ako, medyo masakit, ‘di ko lang ginagalaw ang ulo ko para hindi gumrabe at medyo nasusuka. medyo mahapdi mata ko, kakakusot. tugtugsh. syet. aray.

sige lang.

SIGE LANG! HUSGAHAN MO PA KO NG HUSGAHAN!

NAKAKAINIS KA!

AKALA MO NAMAN KASI KILALA MO KO NG

BUONG-BUO PERO MALI KA!

MAG-ISIP KA NAMAN MUNA BAGO KA MAGSALITA.

NAKAKASAKIT KA NA.  Y-Y